Kleinzieligheid kent geen tijd

Waarde Baardbroeders,

Je staat op een vrijdagmorgen op je gemak je bek te schrobben in de badkamer, en de wasbak lazert naar beneden. Wat doe je dan? Nou dat zal ik eens uitgebreid vertellen. Eerst sta je een beetje verbijsterd te kijken naar wat er gebeurd is en tel je of je alle tenen nog hebt. Vervolgens besef je dat een enorme debiel bent, want je spoelt alsnog je mond in de wasbak die op half 11 hangt. Vanaf daar gaat het niet veel beter met de situatie want je moet je vrouw bellen om te vertellen wat er gebeurd is. Dat is wel een leuk gesprek trouwens. “Goeiemorgen schat, ik bel even om te laten weten dat de wasbak doormidden is.” Ik had er een goeie dag van want voor het eerst in 8 jaar wist ze niet wat ze moest zeggen en ik genoot simpelweg van de stilte. Dan is het een paar foto’s maken en terug naar de leverancier van de wasbak. Daar begon het meest Noorse spelletje van allemaal genaamd: wij hebben het niet gedaan.

Die kerel keek naar de foto’s en zei, zie je die metalen beugel daar, die is niet goed vastgeschroefd. Die moet worden verankerd in de muur. Dat ding is met 5 schroeven in de muur vastgejanust, maar die beugeltjes waren essentieel. Ik vind dat persoonlijk een kutdesign. Een goed meubel heeft 10 schroeven nodig en als je er maar 5 gebruikt kan je er een olifantenlul op leggen zonder dat het naar beneden sodemietert. Een slecht design heeft 10 schroeven nodig, en als je er 1 vergeet sta je als een lulletje rozenwater in een wasbakwinkel met de verkoper te discussiëren. Dus ik bel de loodgieter op die dit onding in elkaar gezet heeft en kreeg daar te horen: ik heb alle onderdelen gebruikt, dus ik heb het goed gedaan. Toen de verzekering gebeld en het verhaal uitgelegd. Die zeiden, nee daarvoor moet je bij de wasbakkenboer en de loodgieter zijn. Lang verhaal kort, ik word genaaid, maar weet alleen nog niet in welk gaatje.

Ik heb zo’n hekel aan dit soort volk. Meteen alle verantwoordelijkheid van zich afschuiven en kijken of iemand anders het oplost. Wij zijn het niet geweest, het is niet onze schuld, wir haben es nicht gewuβt. Ik heb zo’n situatie een keer eerder meegemaakt. Ik kreeg ineens een brief in de post van een incassobureau in de naam van de koning. Ik had de originele factuur nog nooit in mijn leven gezien, ook herinneringen, aanmaningen en andere waarschuwingen niet. Inmiddels waren er zo’n €70,- aan kosten bijgekomen. Dat incassobureau zei, wij hebben die brieven wel verstuurd, dus wij hebben aan onze plicht voldaan. Bij het postkantoor zeiden ze: wij zijn niet verantwoordelijk voor niet bezorgde post. Nou, zoek het maar uit dan. Ik heb ze allebei uitgenodigd voor een teams meeting en toen gezegd: lossen jullie het samen even op, dan hoor ik wel wat de uitkomst is. De uitkomst was natuurlijk dat beertje gewoon moet betalen.

Dat is in deze wasbakkenellende niet anders. Niemand neemt de verantwoordelijkheid, en degene die zeker geen fouten in het proces gemaakt heeft is de lul en moet betalen. Ik kreeg nog wel heel joviaal 50% korting op een nieuwe, en dat werd gepresenteerd alsof ik daarmee de loterij gewonnen had. Dat is natuurlijk een leuk begin, maar ik voel me nu niet 50% minder genaaid ofzo. Oh, over naaien gesproken. Toen ik de foto’s deelde met vrienden kreeg ik overal exact dezelfde reactie. Coen, zeg eens eerlijk…. Je hebt op de wasbak geneukt, of niet? In mijn verdediging, dat was een fantastisch verhaal geweest. Dat ik mijn pietje op dat stuk porselein slinger en de hele boel van de muur mietert. Dat was nog eens een goed verhaal geweest voor in de kroeg, een die ik met trots verteld had. Dan had ik ook de rekening voor reparatie nog meegenomen om te laten zien wat die beurt me gekost had. Het mocht echter niet zo zijn, het werkelijke verhaal is een stuk minder stoer. 1 vriend vroeg me of ik kon verklaren hoe dit gebeurden tijdens het tandenpoetsen. Ik heb daar geen antwoord op. Hij koos om me niet te geloven, wat natuurlijk zijn goed recht is.

Hoe ga ik dit probleem nu oplossen? De wasbak is 5 dagen later alweer gemaakt. De plaat van het meubel aan de zijkant is vervangen en een nieuwe plaat is op de top geïnstalleerd. Deze keer heb ik het maar zelf gedaan om verdere ellende te voorkomen. Mocht het nogmaals gebeuren, dan kan beertje alleen maar in de spiegel kijken en hopen dat die spiegel beter aan de muur hangt dan de wasbak. Er is een 5-duimer in de muur gezet door dat metalen beugeltje heen, dus nu moet het goed zijn. Wel heb ik de verzekering opgezegd en de loodgieter voor rotte vis uitgemaakt. Met de wasbakkenboer ben ik ook nog niet klaar, maar daar moet ik nog even een goede revanche-actie voor verzinnen. Normaalgesproken zou ik rond 3 uur ’s nachts een steen door de ruit jagen. Kost het mij geld, dan kost het jullie geld. Mijn vrouw vond dat echter niet goed, en volgens ons trouwboekje moet ik ten alle tijden naar haar luisteren. Een advocaat in de arm nemen heeft ook geen zin, want dan ben ik daar uiteindelijk meer kosten aan kwijt dan dat ik terug kan krijgen.

Toen, en ik ben hier zeer trots op, heb ik een duister plan gesmeed. Of mijn vrouw het ermee eens is weet ik nog niet, ik moest voor straf sinds vorige week in de hoek staan voor mijn fratsen en heb sindsdien nog niet met haar gesproken. Maar in Noorwegen staat heel sterk in de wet vastgelegd dat je herroepingsrecht hebt op bestellingen die je gedaan hebt. 30 dagen lang mag je alles wat je besteld hebt kosteloos annuleren. Of het bedrijf zelf andere regels heeft of niet maakt niet uit. Ik denk dat ik daar een nieuwe keuken ga bestellen, en dan een week voor levering gebruik ga maken van dat herroepingsrecht. Dat is natuurlijk een enorme kutstreek, maar er zit werkelijk geen bodem aan het niveau waartoe ik bereid ben te zinken. Ik ben een grote fan van ‘be the bigger person’ maar soms moet die kleinzieligheid er toch uit. Ander krop ik alles op en ga ik dood aan een hartaanval als ik 54 ben. Ik kan me geen beter slachtoffer bedenken dan het bedrijf dat me voor een paarhonderd euro pootje gelicht heeft door hun verantwoordelijkheid niet te nemen.

Ik ga vanavond eerst maar eens over dit plan prakkiseren nadat ik een paar pinten verorberd hebt. De oude Grieken bespraken plannen altijd dronken én nuchter, en als het in beide gevallen een goed idee leek werd het uitgevoerd. Dat systeem ga ik hier ook maar eens invoeren. Mocht het dan toch niet zo’n goed idee lijken heb ik tenminste een leuke avond gehad.

In afwachting van uw vermakelijke reacties verblijf ik, uw nederig dienaar,

Coen Smulders