Waarde Baardbroeders,
Ik hoop dat jullie allemaal intens genieten van jullie vakantie. Even lekker een tandje terugschakelen en relaxen, dat is tenminste als je niet zo’n heks op de bank hebt zitten die 7 jaar achterstallig onderhoud wil wegwerken in je vakantie. Dan is het beter om met de sleurhut ergens heen te gaan en lekker te kamperen en te genieten van het mooie weer en een paar gele rakkers voor de inwendige mens. Voor mij zit de vakantie er alweer op, want in Noorwegen heeft het hele land vakantie in de maand juli, en die is helaas alweer voorbij. Dat betekent voor mij dat ik weer met een opgeladen batterij aan de slag kan, dus gas op die lolly. Bij aankomst merk ik trouwens dat dit niet voor iedereen geldt. De Noren hebben 1 ding in het leven extreem goed onder de knie, en dat is rustig aan doen. Komt er een halfuur voor het einde van je werkdag een projectaanvraag binnen? Nou we kijken er morgen wel een keer naar. Wil een klant een meeting vroeg in de ochtend? Ho eens even! Wij beginnen een uur later en dan moet er eerst op competitieniveau koffiegedronken worden. Voor een hardwerkende Nederlander die gewend is aan een beetje gas geven is het niet te doen om in zo’n systeem te integreren. Nou gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat mijn huidige collega’s een wat andere inslag hebben, maar toch is het niet van: ‘De rug krom en Juu!’ Het grote probleem voor mij is dat dit dus gewoon op nationale schaal gebeurt. Ik probeer een afspraak te maken met een klant voor een project, en dan krijg ik doodleuk een mail terug dat ze er na de kerstdagen wel een keer naar kijken. Wellicht wordt dit door veel mensen als rustgevend bezien, maar ik word er dood nerveus van. Hoe kan een heel land met 5,5 miljoen mensen zo enorm in slow-motion leven?
