Blog
Aan mijn trouwe lezers.
De vakantie is weer voorbij en dat heb ik toch wel met een paar tranen moeten bekopen. In mijn onderbroek welteverstaan want ik ben bij een Noors bedrijf aan de slag gegaan en ik was als de dood dat mijn kennis van deze vreemde zangerige taal niet voldoende zou zijn om mij staande te houden. Niets bleek echter minder waar, want na 2 maanden gaat het me erg goed af, heb ik mijn plekje gevonden in het bedrijf en mijn kennis van de taal is fiks verbeterd. Als ik de mensen niet begrijp kijk ik ze schaapachtig aan zodat het nog een keer zeggen en ik vervolgens kan doen alsof ik het wel begrepen heb.
Over die...
Weledelgeboren volk met beharing op het gezicht dat er niet afvalt bij een beetje noordoosten wind,
De beer is op vakantie geweest en de bestemming was helaas niet voorzien van het koude bovengenoemde briesje, iets wat ik hier in het bergachtige Noorwegen wel regelmatig om de oren krijg wat mij vervolgens de rilling koud over de rug doet lopen net zoals het aanzicht van iemand die met z’n dronken kop een fles whisky op de grond kapot laat kletteren. Ik weet niet wat mij het meeste pijn doet, een paar sneeuwballen door de kou, of een kapotte fles whisky daar beiden niet te vergelijken zijn vanwege een andere aard van de pijn.
Anyway...
Beste Baardmannen,
Naar aanleiding van mijn vorige 3 blogs moet me even iets van het hart. Ik besef dat dit holenmens nogal banaal uit de hoek is gekomen en doorgaans, hoewel het Sébastien Chabal toch echt mijn rugbyidool is, houd ik het niveau wat hoger. Wat velen zich wellicht afgevraagd hebben is wat de mooie Noorse vrouw met de perfecte rondingen en 26 moedervlekken toch doet bij dit lomp en onbezonnen stuk neanderthaler met zijn te kort afgeknipte middelvingernagel en onbeholpen schoenmaat (48). Hoewel ik nog niet zeker ben dat ik daar in dit schrijven antwoord op ga geven lijkt het me wel een mooie voorzet om het niveau wat omhoog te...
Beste Baardbroeders,
Ik hoop dat u zich verheugd heeft met het lezen van mijn eerdere blogs en dat u inmiddels reikhalzend uitkijkt naar de volgende in de serie, zoals ik altijd uitkijk naar het erotische weerzien met mijn verloofde als ik weer eens een week terug ben geweest naar het mooie Koninkrijk der Nederlanden om daar goedkope drank in te slaan. Mijn doel met het schrijven van dit blog is, naast het scherp houden van de geest, om u te laten schaterlachen tot de tranen u in de onderbroek schieten en u van plezier een natte scheet laat met een net iets te groot doppie vocht erbij.
Ik ga jullie nu vertellen over de eerste keer...
Beste Baardbroeders,
Ik was afgelopen week eens aan het prakkiseren wat voor avonturen ik allemaal heb meegemaakt doordat ik een baard heb. Nadat ik een paar afleveringen van Pinky and the Brain gezien heb, want daar komt mijn kennis van het woord ‘prakkiseren’ vandaan (prakkiseer jij wat ik prakkiseer Pinky?) heb ik een lijst gemaakt en kwam ik erachter dat mijn levenskwaliteit enorm is toegenomen sinds de groei van de door mij zo gekoesterde gezichtsbeharing. Van een ex mocht ik nooit een baard laten staan, want dat prikt en kietelt, of zoals ze het zelf zei in het zo verwerpelijke Limburgse dialect: auwieje, da pietsjt! Op zulk een moment...
Waarde lezers, beste baardbroeders, gewaardeerd gepeupel in de menigte en ander fantastisch volk dat ik nog vergeten ben,
Heugelijk nieuws treft ons allen dezer tijden. Het Eurovisie songfestival is gewonnen door een Nederlandse inzending. Nou heb ik verder niet veel van het hele gebeuren gezien, ik ben namelijk gestopt met kijken toen The Common Linnets verloren van een vrouw met een baard, maar ik heb toch maar eens even mijn huiswerk gedaan aan de hand van dit bericht op de oh zo treurige webpagina van het AD. Er viel mij namelijk een patroon op wat mijn wereld werkelijk waar op de kop zette. De baard is de doorslaggevende factor geweest...
BIER EN TIETEN! Zo, heb ik jullie aandacht? Mooi, dan gaan we nu verder met waar het allemaal om draait. Ik wil graag even jullie aandacht trekken en ik dacht dat dit het wel zou doen voor de gemiddelde baardbroeder.
Ik kreeg een mail van mijnbaard.nl met de vraag: “Zég, kende gij een blog voor ons schrijven?” jazeker, DE HYPOTHEKER!, denk ik meteen bij mezelf, want hoe enthousiast ik hier ook over ben, deze reclame achtervolgt me al jaren en ik krijg dat irritante zinnetje maar niet uit mijn hoofd. Het is niet zo dat onze vrienden van mijnbaard.nl het op zo’n Brabantse manier aan me vroegen, maar ik kies ervoor om het zo te lezen ter uwer...