Waarde baardbroeders,
Gelukkig nieuwj… SNEEUWSTORM UIT DE HEL! Iedereen gaat snoeihard dood hier en niemand kan gered worden. Stront raakt de ventilator in Noorwegen en niet zo zuinig ook. Er is op nieuwjaarsdag net zoveel sneeuw gevallen als normaalgesproken de hele maand. Die klimaatverandering pakt hard aan hier, hoewel op een andere manier dan ik gedacht had. Dit betekent dat ik ’s ochtends voor het sneeuwschuiven het raam uit moet klimmen omdat de deur niet meer open kan. Er ligt op het moment van schrijven 1,5 meter sneeuw bij de voordeur, en bij de achterdeur is het een hele 1,8 meter hoog. Coen hoe weet je dat? Gewoon snikkel de sneeuw insteken dan weet je ‘t zo. Dit heb ik ook nog niet eerder meegemaakt. Hoe gaan de Noren om met zo’n situatie? Nou gewoon code oranje en doe een beetje voorzichtig alsjeblieft. Dit betekent dat je om 6 uur ’s ochtends naar buiten moet om sneeuw te schuiven als je rond 9 uur richting je werk wil rijden. Ik heb wel eens tegen mijn kinderen gezegd dat ik de auto moet uitgraven als het hier gesneeuwd heeft, maar hier is geen schep tegenop gewassen.
Als er tot een halve meter sneeuw ligt heeft mijn lieve feministische vrouw ineens kramp in haar principes. Dan wordt die paardenstaart in 2 vlechtjes omgetoverd en zijn er ineens genderspecifieke rollen. Dan mag ik naar buiten om alles weg te schuiven en als ik dan toch bezig ben kan ik haar auto ook wel even doen. Niet dat ik daar een probleem mee heb, maar dit laat nog maar eens zien dat baardbeertjes hier gewoon keihard nodig zijn. Deze keer zag ze zelf toch ook wel dat ik het niet allemaal alleen kon dus bij Gods gratie, maar voornamelijk omdat ze zelf naar haar werk moest, kreeg ik hulp. Als de nobele ridder die ik ben heb ik haar daarna ook maar naar haar werk gereden. Zoals jullie weten moest dat in haar eigen auto, want die van mij staat nog steeds in de garage. In de tussentijd is dat grijze stuk ongeluk dat ik mijn auto noem naar de garage gesleept. Voordat ze begonnen kreeg ik eerst een telefoontje van de garage met een prijsopgave. Nou dan mag je vast gerust gaan nadenken om een nier te verkopen op Mårktpløåts.no want dan gaat het flink duiten kosten. Voor €600,- kan mijn vering gemaakt worden. Zegt die vent ook nog doodleuk dat hij ook aanbeveelt de andere kant ook meteen te doen. Nou heb ik een leuk salaris, maar na de kerstdagen puilt mijn portemonnee ook niet uit dus blijft het bij een simpele reparatie. Desondanks blijft het een gemis dat ik m’n auto nu niet heb, want hoewel ik vaak lelijk doe op mijn auto, ploegt die wel gemakkelijk door de sneeuw heen.
Dan moet hier ook de hele straat nog een beetje schoongeveegd worden en dat is het volgende probleem. Ik heb niet de materialen om dat fatsoenlijk te doen, dus ik moet de buren een beetje lief aankijken. Wel verderop in de straat, want onze Poolse buren zijn met vakantie en kunnen dus niet meehelpen (kurva!). Net als met de politie zijn ze er nooit als je ze echt nodig hebt. We passen in deze tijd wel op hun kat, en die weet ook niet wat ‘m overkomt. Normaalgesproken komt dat beest bij de schuifpui naar binnen, maar als ik die nu durf open te trekken komt er een lawine de woonkamer binnen. Dus die kat moet omlopen zodat ik ‘m daar naar binnen kan hijsen. Ik kan roepen tot ik een ons weeg, katten luisteren niet. Dit was echter zo’n situatie die ik niet zomaar voorbij kon laten gaan, ik kan het arme beestje niet laten doodvriezen onder anderhalve meter sneeuw. Niet dat ik nu ineens een kattenliefhebber ben, maar ik vind het zo kut om het aan het 7-jarige buurjongetje uit te moeten leggen dat zijn kat per ongeluk in de vriezer is gevallen. Uiteindelijk na veel roepen, lokken met voer en met engelengeduld kwam de kat naar de andere kant van het huis gesneld. Hij zag er inmiddels wel uit als een volleerd Yeti, tot mijn vermaak. De rest van de dag heeft hij chagrijnig voor de open haard gelegen en me geen blik waardig gegund. Dat is trouwens ook het probleem wat ik heb met katten. Ik vind het doorgaans zo’n pokkebeesten. Ze luisteren nergens naar, smijten alles van de tafel en jij bestaat om hun te dienen. Als ze honger hebben en besluiten te gaan jagen omdat je de voerbak niet snel genoeg vult stoppen ze ook nog je hele huis vol met (hopelijk) dode muizen en vogels. Om maar even in de voetbalclichés te blijven hangen zouden katten Ajaxsupporters zijn, want de arrogantie druipt ervan af. Dit seizoen even niet trouwens, maar ik wil er nog niet over praten. Het doet te veel pijn in mijn voetbalhart.
Maar goed, terug naar de sneeuw. Wie denkt dat dit de laatste sneeuw van de maand was komt bedrogen uit, want er valt de komende 4 dagen nog zeker een meter bij. Dat betekent dat de sneeuw bij ons achter tot aan de dakgoot komt en de hele hoogte van de schuifpui is al ondergesneeuwd. Zegt mijn vrouw doodleuk, ja, dat moet wel verwijderd worden anders is het slecht voor het terras en de schuifpui. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik daar mee moet doen. Normaalgesproken zou ik zeggen: HANS! Get ze flammenwerfer! Dan is alles zo weg maar het risico bestaat dat ik dan m’n hele kiet afbrand. Schuifpui kan ook niet open, want dan zijn we de eerste mensen in Noorwegen die een lawine binnenshuis hebben, en zo wil ik niet in het nieuws komen. Wat er praktisch van me gevraagd wordt is of ik een tunnel langs het huis naar achteren kan graven, om daar vervolgens 200~250 kubieke meter sneeuw weg te halen. Daar sta ik dan met een schepje van de boerenbond. Ik zeg: weet je wat we doen? Helemaal niks! Ik wacht wel tot de temperatuur boven het vriespunt komt in april ofzo.
Maar mijn vrouw zou mijn vrouw niet zijn als ze me niet dezelfde dag nog terugpakt. Ik wilde ’s avonds de blotenbillendans doen en toen zei ze: weet je wat we doen? Helemaal niks! We wachten wel tot de temperatuur boven het vriespunt komt in april ofzo. En tja dan ben ik natuurlijk gewoon uitgeluld. Ik kan best een keer met mijn eigen yoghurtbuks spelen, maar tot april vind ik toch aan de lange kant. Morgen ga ik een poging wagen om in ieder geval achterom te komen, goed wetende dat dit een zin is met een dubbele betekenis. Hopelijk krijg ik al een beloning voor de inzet, maar wellicht gaat ze nu op haar strepen staan en moet de klus toch echt geklaard zijn voor er weer ‘gedanst’ gaat worden. Tot nu toe is 2024 nog niet mijn jaar.
De kat leeft hier inmiddels als God in Frankrijk. Mijn vrouw ook trouwens. Het komt er gewoon op neer dat ik met 2 strontverwende poesjes in huis woon. Aangezien het allemaal mijn eigen keuze was mag ik er niet te veel over klagen. Komop Coen, niet lullen maar poetsen. Ga in Noorwegen wonen zeiden ze. Dat is leuk, zeiden ze. Nou in Eindhoven had ik deze problemen mooi niet gehad is wat ik ermee wil zeggen.
In afwachting van uw vermakelijke reacties verblijf ik, uw nederig dienaar,
Coen Smulders