Waarde baardbroeders,
Zomervakantie in Noorwegen, hoe is dat eigenlijk? Meestal is het huilen met de pet op vanwege het korte zomerseizoen en daarin vaak ook nog de afwezigheid van goed weer. Ik ben inmiddels begonnen aan mijn eerste vakantieweek en het regent pijpenstelen. Ik heb eigenlijk veel liever vakantie in Juni of in Augustus, maar volgens de kleine blonde dictator die ik liefkozend mijn vrouw noem, is vakantie verplicht in de maand juli. Het is wel over de 20 graden, maar door de combinatie van warmte en regen is de luchtvochtigheid zo hoog dat mijn baard de hele dag spontaan in de krul schiet. Ik loop praktisch gezien met een dikke mat schaamhaar op mijn gezicht, maar dat was ook wel gebeurd als ik aan het werk was. ALS we hier kans hebben op prachtig zomerweer, dan is dat meestal wel in juli, maar de afgelopen jaren hebben we gewoon niet zoveel geluk gehad. De paradox in het hele verhaal is dat Noren echte zonneaanbidders zijn, wat ongeveer net zo ironisch is als een woestijnbewoner die dol is op sneeuwpoppen maken.
Wat doe je dan in de zomer bij goed en bij slecht weer? Nou bij goed weer heb ik het gemakkelijkste leven. Beetje naar het strand, waar baden in water van 16-22 graden verplicht is bij ieder bezoek, ’s avonds lekker de BBQ aan, potje bier erbij en slap ouwehoeren. Van dat koude badwater krijg je wel een klein pietje, maar mijn vrouw is de flauwste niet dus die wrijft naderhand ook de Björn Borg wel weer warm zodat hij terug uit zijn schulp komt. Doordat de dagen in Noorwegen in de zomer extreem lang zijn is het dan wel echt genieten van het goede weer tot diep in de nacht. Maar bij weer zoals we nu hebben is Beertje gewoon de lul, dan moet er thuis gewerkt worden. Gelukkig zijn we nu de badkamer aan het renoveren waardoor ik me niet hoef te vervelen. Ik weet geen donder van loodgieterswerk, tegelzetten of een watermeter installeren, maar ik moet van mevrouw Dzjengis Khan wel meehelpen. Dat betekent natuurlijk niet dat ik beslissingen mag maken over hoe het eruit komt te zien. Over de tegels, de indeling, het wastafelmeubel of het toilet heb ik geen flikker te zeggen. Het enige wat ik uit mocht kiezen was…. Tromgeroffel is op zijn plaats…. De kleur van de kraan op de wasbak en in de douche. Verder moet ik mijn bek houden en de instructies van mevrouw Castro opvolgen. Gelukkig staat ze er als een competente toezichthouder bij om instructies te geven over hoe ik alles beter kan doen. Niet dat ze een poot uitsteekt, maar volgens eeuwenlange traditie hoort dit er gewoon bij. Ik heb dat ook eens geprobeerd terwijl ze eten staat te koken, maar nadat ik de tweede maatbeker naar mijn hoofd gesmeten kreeg ben ik maar dekking gaan zoeken in de schuur.
Dan over het renoveren van onze badkamer. Die hele ellende is begonnen omdat de gemeente het verplicht heeft gesteld dat ieder huis een watermeter heeft. Kosten zijn natuurlijk voor de bewoner en komen al snel op zo’n 1000 piek, maar dat is het natuurlijk dik waard voor een familie die gemiddeld voor 250 euro aan water verbruikt per jaar. Ik heb over de hele zaak dan ook een paar dagen goed lopen vloeken alsof ik mijn kleine teen aan een stuk IKEA meubilair gestoten had. Het water is hier spotgoedkoop, dus dit is gewoon inwoners pesten, maar ik kom er niet onderuit. Toen vrouwlief dit bericht zag zei ze: “ja maar dan moeten we de hele badkamer renoveren” Onze hoofdleiding komt binnen in de badkamer (lekker logisch, i know) en dus moet er grof met geld gesmeten worden om alles anders te doen. Die onzinnige watermeter kost me dus gewoon 25.000 knaken en dan doe ik een deel, voornamelijk sloopwerk, ook nog eens zelf. Je zou zeggen dat de gemeente die watermeters dan per pallet op voorraad heeft en dat ze die uitdelen bij de vleet. Nou niet in Noorwegen hoor. De loodgieter moet een afspraak maken en dan heeft hij een window van 2 uur om dat ding op te halen, en 24 uur om hem te installeren en foto’s van propere installatie naar de gemeente te sturen. Gaat er iets in dat proces mis, dan moet alles opnieuw. Dit vraagt om een klachtenbrief in de schrijfstijl van de Beer, maar gemeentewerkers hebben geen humor, wat een wereldwijd probleem is, dus dat is eigenlijk parels voor de zwijnen gooien. Misschien bellen en zo’n medewerker in het Nederlands uitkafferen, maar in de era dat alle gesprekken opgenomen worden en dus rustig vertaald kunnen worden lijkt me dat niet zo’n goed idee. Wraak is zoet maar stilt geen honger. Ik zal ze op een andere manier moeten terugpakken.
Waar ik wel naar uitkijk is dat we zo’n inloop douche krijgen in plaats van zo’n klein hokje met schuifdeuren. Dat was me toch een bak ellende. Ik kon er met mijn dikke reet nauwelijks in, en als ik dan me dan op bepaalde plaatsen te snel waste en een stijve kreeg zat ik klemvast in dat hokje. Omdraaien en mijn pietje tussen de schuifdeuren steken was ook geen optie, want dan sloeg ik met mijn pommetje horlepiep alle shampooflessen van het plankje af. Daar zijn we nu voorgoed van verlost, en er is zelfs een mogelijkheid voor seks in de douche. Daar moet ik misschien wel wat van die antislip matjes voor op de vloer plakken, want als het fout gaat kan je dit met geen mogelijkheid uitleggen aan de ambulancemedewerker. Aan mijn lijf geen polonaise, de beer gaat zeker weten de benodigde maatregelen treffen.
Terug naar de zomer on Noorwegen. Het is dus kutweer, maar we gaan wel dingen ondernemen natuurlijk. We zijn al naar een concert geweest van de Hellbillies (ja dat is zo slecht als het klinkt), en we gaan nog naar de afscheidstournee van Kiss. Verplichte items om mee te nemen: regenponcho’s, laarzen, en een dikke rol met cash voor 3 bier en een taxi naar huis. Maar Coen, als de drank zo duur is, dan ga je toch aan de cola? Nou ik dacht het niet. Voor een evenement dat geldt als een tokkiemagneet heb ik toch echt wel drank nodig om het allemaal te kunnen tolereren hoor. Ik heb nog geen Noors paspoort, en ik wil niet het land uitgeflikkerd worden met een strafblad omdat ik de dorpsgek op zijn keumes heb geslagen omdat hij me voor de 7e keer heeft gevraagd of de tieten van mijn vrouw echt zijn of dat er implantaten inzitten. Dan is het beter om een biertje te atten en tegen die frikandel te zeggen dat hij het zelf maar aan haar moet vragen. Ik bedoel, ze tikt zo’n mongool zelf wel op zijn bek, maar zij wordt de grens niet overgezet.
Om dan toch nog wat zon op het lijf te krijgen gaan we volgende week naar Nederland. Ik had in mijn stoutste dromen nooit gedacht dat ik dit als vakantieland zou kunnen beschouwen, maar het is de realiteit van de Beer met de baard.
In afwachting van uw vermakelijke reacties verblijf ik, uw nederig dienaar,
Coen Smulders