Weledelgeboren volk met beharing op het gezicht dat er niet afvalt bij een beetje noordoosten wind,
De beer is op vakantie geweest en de bestemming was helaas niet voorzien van het koude bovengenoemde briesje, iets wat ik hier in het bergachtige Noorwegen wel regelmatig om de oren krijg wat mij vervolgens de rilling koud over de rug doet lopen net zoals het aanzicht van iemand die met z’n dronken kop een fles whisky op de grond kapot laat kletteren. Ik weet niet wat mij het meeste pijn doet, een paar sneeuwballen door de kou, of een kapotte fles whisky daar beiden niet te vergelijken zijn vanwege een andere aard van de pijn.
Anyway, ik ben samen met de vrouw maar eens naar Egypte gegaan. De reis begint op Oslo Airport uiteraard met wat vertraging, want vanwege mijn baard en woeste uiterlijk in combinatie met een Nederlands paspoort krijg ik vrijwel altijd een extra ‘random’ security check. Die zijn soms ook inwendig en vanwege uitgebreide ervaringen hieromtrent ben ik maar opgehouden met uitleggen dat bolletjesslikkers er heel anders uitzien. Niet dat ik een inwendig onderzoek verafschuw, maar dan moet dat wel gebeuren door een mooie Noorse blondine en niet door haar 37 jaar oudere ome Knut die met zijn worstvingers mijn endeldarmwand onherstelbaar beschadigt. Dit fiasco achterlatend stap ik 8 uur later mijn hotelkamer binnen om te beginnen aan de welverdiende vakantie. Na wat extra informatie van de gids hebben we voor een all-inclusive gekozen, dat was het eenvoudigst en aangezien ik vaak honger heb maar altijd dorst, waarschijnlijk ook het goedkoopste.
Service is echter iets wat ze in Egypte niet begrijpen. Nu heb ik een redelijk hoge standaard, maar ze doen geen sodemieter tenzij je ze eerst een fooi geeft, iets waar ik principieel op tegen ben maar toch gedaan heb. In het kader “go big or go home” heb ik ze de eerste dag een fikse fooi achtergelaten wat de gezichten van onweer meteen deed omdraaien in euforie. De rest van mijn vakantie was dan ook alles mogelijk, alcohol bestellen terwijl de bar nog niet open was, bediening krijgen aan het zwembad en het strand en dat alles met een interval van een kwartier. Telkens kwamen ze vragen of ‘the big boss’ nog wat nodig had, en dit beviel mij uitermate goed. Mijn verloofde zag echter tijdig de twinkeling in mijn ogen en nog voor ik iets kon zeggen vertelde ze me dat ik het op m’n buik kon schrijven dat zij mij ooit zo zou gaan aanspreken.
Nu dan, wat dienen mijn trouwe volgers allemaal te weten over een vakantie in Egypte? Ik kan jullie vertellen dat het echt fantastisch is. Er zijn volop activiteiten en als je, net als ik, naar Sharm el Sheikh gaat is het een absolute aanrader om Ras Mohammed National Park te bezoeken. Dat is een natuurgebied onder water waar je jezelf kunt uitleven als je van snorkelen en duiken houdt en de lokale marine zit daar vol met koraal en exotische vissen. Ik denk dat ik in een half uur snorkelen zo’n beetje de hele cast van Finding Nemo voorbij heb zien komen. Er was echter wel een probleem met deze activiteit. Volgens de instructeur was dat namelijk mijn snor. Die zorgde er namelijk voor dat de duikbril zich niet waterdicht rondom mijn ogen afsloot waardoor ik iedere keer troebel beeld had. Mijn tegensuggestie voor een bril zonder neusstuk of een compleet gezichtsmasker werden zonder al te veel consideratie naar de prullenbak verwezen en ik moest het er maar mee doen. Dat aanklooien ging prima, ik heb namelijk mijn snorkelbrevet gehaald in een ver en actief verleden, maar van harte ging het allemaal niet. Tot ik de bril van de instructeur wist te jatten. Die was vele malen beter dan het gehuurde stuk ongeluk wat ik voorheen op m’n snotfabriek had staan en vanaf dat moment had ik een geweldige middag. De instructeur minder, maar doordat ik vliegensvlug de switcheroo had uitgevoerd wist hij eigenlijk niet zo goed wat er gebeurd was. Dit kunststukje heb ik later die week nogmaals uitgevoerd toen ik mijn eerste les scubadiving kreeg.
Is er dan helemaal niets negatiefs op te noemen aan deze wonderlijke vakantie? Oh jazeker wel! Ik woon dan in Noorwegen, maar ik blijf een Nederlander en klagen zit mij nou eenmaal, naast een hoeveelheid alcohol dat een kameel nog plat krijgt, in het bloed. Over kamelen gesproken, een rit op zo’n beest heb ik ook gedaan. Ik kreeg als grootste van de groep de kleinste kameel toebedeeld. Waarom weet ik ook niet maar ik paste maar net in dat zadeltje met m’n dikke kont. Toen ik erop ging zitten keek de kameel ook ernstig verontwaardigd en moedeloos naar achter alsof hij wilde zeggen: “nee he, krijg ik die dikke”. Onder luid protest ging het beest toch omhoog, wat een prestatie op zich genoemd mag worden, en z’n oudere broer vond mijn knie heel interessant dus begon daar maar aan te sabbelen. De rit heeft mij een fikse zonnesteek, natte knie en een ruwe aars opgeleverd, maar bijzijn is meemaken potdorie.
Dan terug naar mijn klaagzang. Als ik jullie een dikke tip mag geven, dan is het wel om aandelen in Immodium te kopen voor je gaat. Leeg je spaarvarken en koop alle aandelen die je kan krijgen. Had ik dit gedaan dan was ik nu een rijk man geweest, want het maakt niet uit hoe voorzichtig je bent met eten en handen wassen en je lichaam ontsmetten. Je kans zelf dagelijks een bad in pure alcohol nemen maar je zal en moet aan de schijterij als je in Egypte bent. Dan heb ik het dus echt over poep en plas door één gaatje. Jemig wat een ellende zeg. Het ging zo ver dat ik niet meer durfde te niezen en vandaag mijn neus had volgesmeerd met vaseline. Doorgaans wordt dat spul voor andere doeleinden gebruikt die toevalligerwijs ook met de anus te maken hebben, maar dit toont maar weer eens de veelzijdigheid aan van dit wonderlijke vette goedje aan. Onze Duitse buren hoorden mijn anale verstoring vanaf hun hotel kamer en vroegen me dan ook regelmatig: Geht es dir gut? Mijn antwoord was altijd, tot hun groot vermaak: nein, ik habe sprüüüdelscheiße. Dat lachen verging ze snel genoeg, want door mijn indigestieve verontrustingen was ik dagelijks om 05:00 uur al klaarwakker en nam ik de moeite om eens goed over hun handdoeken te pissen die buiten op hun strandstoel aan het uitwapperen waren van het kuilengraven of zo. Dat droogt toch zo op in de zon en aangezien de handdoeken niet wit waren zorgde het niet eens voor verkleuring. Hun gelaatsuitdrukking ging met de dag steeds meer lijken op die van mijn verloofde nadat ze, onwetend dat de nare lucht nog niet weggetrokken was, de badkamer instapte. Maar zoals ik al eerder heb gezegd: wraak is zoet maar stilt geen honger. Ik wilde meer maar ik had er de kracht niet voor.
Moraal van het verhaal: de snor is heilig als je groot en sterk genoeg bent, als je een dikke fooi geeft ben je de koning te rijk, en kamelen zijn ook kutbeesten (maar niet zo erg als panda’s) #SponsoredByImmodium
In afwachting van uw vermakelijke reacties verblijf ik, uw nederig dienaar,
Coen Smulders