Waarde baardbroeders, geachte lezers,
In de lappenmand of niet, het maakt geen hol uit want het leven gaat verder. Ik bedoel, Koos Alberts had ook een carrière terwijl hij niet kon lopen. Niet dat ik mezelf nou zo nodig moet vergelijken met een schlagerzanger, maar ik wil alleen maar aangeven dat er mogelijkheden zijn en als alles mislukt kan dat altijd nog. Daarnaast heb ik de goede hoop dat mijn arts de schade kan repareren en als ik niet besluit om te gaan freerunnen, olieworstelen of me aansluit bij de lokale SM-vereniging zou ik er na de operatie toch een flinke tijd tegenaan moeten kunnen. Dat betekent dat ik geestelijk toch enigszins in vorm moet blijven. Mijn geestesgesteldheid is ronduit verdorven te noemen en dat moet natuurlijk wel zo blijven. Het beste vermaak is leedvermaak en ik houd wel van zelfspot dus zolang ik hier met mijn poot omhoog lig lijkt het me de juiste mindset om daar maar eens goed gebruik van te maken. Ik bedoel maar, als ik een bejaarde onder zijn rollator zie glijden of een kind met een soft ijsje in zijn ijsco zie vallen moet ik ook gewoon keihard lachen, dus waarom niet nu ik zelf niet de ene poot voor de andere kan zetten?
De reactie van lachen als iemand zich bezeert is een natuurlijke. Wel een incongruente reactie, wat betekent dat de reactie niet helemaal overeenkomt met hoe de persoon zich daarbij voelt, maar desondanks is dit voor mensen vrij normaal. Daarnaast is lachen en humor een goede manier om met leed om te gaan. In mijn familie komt dit al generaties voor. Mijn grootmoeder bijvoorbeeld lag helemaal dubbel als een van de bewoners van de seniorenflat waar ze woonde tijdens het kaarten omviel en een heup brak. Dat gebeurde daar trouwens regelmatig dus mijn oma was een vrolijke vrouw. Mijn vader lacht zich ook een natte onderbroek bij het zien van iedere Jackass film en ikzelf ben geen haar beter. Daarom zou ik eigenlijk ook graag de video zien van hoe ik op mijn bek ben gegaan want ik ben er vrij zeker van dat dit er hilarisch uit heeft gezien. Een grote gezette kerel met een woeste baard die volledig achterovergaat op 1 been na, een kleine aardbeving veroorzaakt en vervolgens op de grond ligt te janken als Neymar die geraakt is door een strontvlieg. Dat moet een prachtige aanschouwing zijn geweest maar door de afwezigheid van CCTV in dit saaie kutdorp zijn die beelden helaas voor altijd verloren.
In het verleden heb ik actief aan thaiboxen gedaan en daar was het motto: pijn is fijn, bloed is goed en jeuk is leuk. Dat sloeg op de trainingen die abnormaal zwaar waren en gold niet voor het uit je buitenvoering geslagen worden tijdens het sparren. Door de pijn en de uitputting heen trainen was een geweldige ervaring want beter worden kost moeite en doet soms pijn. Naar die pijn kan ik in ieder geval weer naar uitkijken als ik straks aan het revalideren ben.Nu zit ik de hele dag op mijn reet en is het hoogtepunt van de activiteiten het zappen langs de televisiekanalen. Ik heb het zweet al op mijn voorhoofd staan als ik na het schijten mijn gat af moet vegen, zo erbarmelijk is de staat van mijn conditie. Als ik iets fatsoenlijks van het tweede deel van mijn leven wil maken zal ik toch aan het werk moeten.
Dat vond de arts in het ziekenhuis ook en die heeft me een trainingsschema beloofd waar alleen de Hulk een stijve snikkel van krijgt. Tot ik daarmee aan de slag kan ben ik als een debiel Hup Holland Hup aan het roepen als ik de Olympische Spelen kijk. Ik kan voor 2 landen juichen en die komen elkaar nauwelijks tegen dus het levert geen conflict op in huisje smørrebrød. Ikzelf vind het maar niks om je carrière te bouwen op een sport die zich in de sneeuw op of het ijs afspeelt. Hoewel ik de juiste isolatielaag op mijn lijf heb staan om daartegen bestand te zijn ben ik een Mooiweer sporter. Het moet qua temperatuur allemaal wel een beetje te doen zijn en met de zon op de snoet krijg je zo’n heerlijke dorst voor na het sporten. De kroeg in met je matties hoort er voor mij dan ook gewoon bij. Nou weet ik wel dat ik technisch gezien ook wel naar de après-ski kan gaan, maar die muziek vind ik zo kut.
Maar terug naar lachen om de ellende. Ik heb eens goed in de spiegel gekeken gisteren, en ik werd er eigenlijk zowel vrolijk en verdrietig tegelijk van. Ik zie er nu uit als de doorsnee Sjaak die steun trekt van de overheid. Overgewicht, matige tot slechte persoonlijke verzorging, en hij heeft iets waardoor hij niet kan werken. Ik hoef alleen maar een hond aan te schaffen waar ik eigenlijk niet goed voor kan zorgen en het plaatje is compleet. Dat valt me altijd op aan dat soort mensen, dat ze iets moeten hebben dat schijt want anders is hun leven niet compleet. De reden dat ik vrolijk werd is omdat ik ook weet dat het niet erger gaat worden dan dit. Er vanuit gaande dat ze tijdens het repareren van mijn knie niet mijn poot hoeven amputeren komt het wel weer goed. Ik heb inmiddels een aardige scharrelbaard gekweekt ook. Dat hoop ik snel te upgraden naar een vrije uitloop baard, dan krijg ik een extra sticker in mijn poeziealbum van mijn vriendin. Dat het allemaal zover heeft mogen komen voor oud-student aan de ALO is natuurlijk een schande, maar niet iedere topsporter weet het niveau en zijn lijn vast te houden.
Dat topsporters na hun carrière wel eens lelijk de mist ingaan blijkt wel weer uit de affaire met Overmars. Hij zou zich ongewenst gedragen hebben en dickpics gestuurd hebben. Daar snap ik geen reet van, weet je dat. Ik heb nog nooit een vrouw ontmoet die een dickpic kreeg en dacht: Ja, deze rakker moet ik even een flinke beurt geven vanavond. Daarnaast vind ik Marc toch geen domme jongen, die had dit ook kunnen bedenken. Kennis is weten, en wijsheid is kennis toepassen dat is het verschil, en we kunnen deze man waarlijk onwijs noemen. Ik heb zelf 2 zoons in het bezit van een smartphone en ik heb voor het zelfstandig gebruik van de telefoon en sociale media 9 regels opgesteld. De eerste 3 regels zijn dat je NOOIT EEN FOTO VAN JE PIEMEL naar iemand stuurt. Zo moeilijk is het volgens mij allemaal niet. Daarnaast moet Overmars zich toch beseft hebben dat deze vrouwen ook ongelimiteerde toegang hebben tot het internet. Als die graag een snikkeltje willen zien, en ik kan met niet voorstellen dat die van Overmars hoog op de lijst staat, kan dat altijd en overal. Misschien moeten we Jan Boskamp aanstellen als de nieuwe technisch directeur van Ajax. Die heeft zijn pietje al jaren niet meer gezien dus die krijgt er zelf in het spiegelhuis op de kermis geen foto van gemaakt. Qua dat betreft was de functie op het lijf geschreven van Andre Hazes senior, maar dat kan helaas niet meer. Clarence Seedorf is ook een optie, die krijgt die lange lap nooit op 1 foto.
Ik wens jullie allemaal een geweldig weekend toe, en vergeet niet, STUUR GEEN FOTO VAN JE PIEMEL!
Coen Smulders