Waarde baardbroeders,
Schaderapport: iPhone X, rijbewijs, 7 bankpassen, OV-chipkaart, Flying Blue deelnemerskaart van de KLM en andere kleine rommel die het noemen niet waard is maar wel het idee geven dat de schade groter is dan de eerder gesommeerde lijst. Om het maar even samen te vatten: de beer is naar Hong Kong geweest.
Hong Kong is nog een van de landen waar de zon echt in het oosten opkomt en ik ben daar dan ook merkwaardig genoeg terecht gekomen door met de noorderzon te vertrekken. De vlucht daarheen is al geen pretje, maar ik kan tenminste mijn vlucht nog wat plezieriger voor mezelf maken door de ellende van de mensen om mij heen te vergroten. Ik had namelijk wat baardolie op m’n bakkes gesmeerd van het huismerk van mijnbaard.nl. The Dandy heeft een heerlijke lichte tabaksgeur en de mensen om mij heen die overduidelijk moeite hadden met dat ze 12 uur niet mochten roken gedurende de vlucht hadden het zwaar in mijn aanwezigheid.
De mensen die naast mij zaten trouwens ook, want ik ben van fors formaat en de stoelen zeg maar… niet. Daarnaast val ik overal in slaap en begin ik na welgeteld 3,7 seconden te snurken waarbij ik denk dat ik de 116 db wel haal, wat op schaal ergens zit tussen een orkest en een voorstelling van een stevige rockband.
Voor degenen die zich afvragen waar het schaderapport vandaan komt, dat verhaal krijgen jullie nu voor je plaat. Het begon op een warme avond, zoals alle avonden daar ongemakkelijk warm zijn, waardoor ik buiten adem en stinkend als een bunzing aankwam in een kroeg. De barvrouw zag dat ik het zwaar had en gaf me een borrel genaamd: shut up and drink it! Op een been kan je niet lopen dus gingen er meerdere glazen omhoog in een te korte tijd wat ervoor zorgde dat ik steeds blijer werd en mezelf minder ging ruiken. Daar anderen mijn tempo niet konden bijbenen ben ik ervan overtuigd dat ik de enige was, doch nog steeds net zo hard stonk waarmee ik dus goed tussen het luchtpalet paste op de straten van Hong Kong. Jeetjemina wat hangt daar een vervelende lucht zeg, je neusharen fikken er spontaan van weg. Het enige wat daartegen helpt is heel snel dronken worden of je baard in 2 vlechten maken en die allebei tot aan de huig in de neus proppen. Daar ik het niet in mijn hoofd zou halen om dusdanig oneerbiedig met mijn baard om te gaan heb ik met het lood in de schoenen dan toch maar voor de eerste optie gekozen, waarbij ik moet toegeven dat de controle over de gang van zaken enigszins zoek was want de barvrouw bleef me maar drank voorschotelen. Dat ik die vaak zelf bestelde is even niet belangrijk voor het verhaal.
Ik zweer jullie dat dit de laatste keer is dat ik naar de zang van een succubus geluisterd heb want een aantal uur later bevond ik mij in een taxi naar mijn hotel, zat ik goed in de olie en was mijn telefoon weg. Gelukkig had ik zo’n handig hoesje waar je allerlei pasjes in kwijt kan. Kortom: alles weg. Ik wil bij deze maar weer eens onderstrepen dat de ellende in het leven van baardmannen doorgaans begint als ze naar een vrouw luisteren. Ik trek hier echter het boetekleed zelf aan want ik ben al eens getrouwd geweest dus ik had beter moeten weten, maar blijkbaar heb ik geen sodemieter geleerd. Tevens weiger ik naar mijn eigen bestelgedrag te kijken want dit past totaal niet in mijn narcistische denkwijze.
Dan sta je daar schoon aan de andere kant van de aardkloot met lege zakken, een fikse kater, een okselbouquet waar zelfs een everzwijn zich voor zou schamen en een adem waarvan het laminaat kromtrekt. Ik besluit in die toestand maar eens dezelfde route als de nacht daarvoor te lopen met een lichte hoop dat ik alles terugvind, maar tevergeefs. Wellicht had dat te maken met mijn inmiddels verregaande staat van ontbinding. Om de situatie te schetsen: zelfs mijn kater had koppijn.
Tot overmaat van ramp moest er toen nog een week gewerkt worden wat ik vervolgens met vol enthousiasme heb gedaan. Ik ben in die week meerdere keren met Chinese zakenpartners gaan eten en drinken wat altijd tot aparte en hilarische taferelen leidt. In China heeft nog nooit iemand gehoord van een filet, dus je kan kiezen of je een kip in 8 of in 16 stukken op je tafel wil. Alles wat te hard is om op te knauwen spuug je gewoon weer uit, al smakkend om de kok te laten weten dat hij je toch een heerlijk maal heeft bereid. Met kip is dat goed te doen, maar met krab vond ik dit toch een minder aangename bezigheid moet ik zeggen. Als je daar verkeerd op bijt vallen er meteen 3 kronen uit of schiet er zo’n stukje schaal recht door je gehemelte je hersens in zoals dat ook wel eens gebeurt bij chips als je motorisch debiel bent en je niet weet hoe je ’t in je bek moet proppen. Daarnaast kunnen Aziaten helemaal niet goed tegen alcohol, want hun lever breekt de alcohol gewoon veel slechter af dan die van Europeanen wat resulteerde in dat ik een Chinees over de schouder gegooid heb en hem naar zijn hotel heb gedragen. Ik heb voor de zekerheid nog even gekeken of hij zijn telefoon had, want ellende is in mijn ogen niet geschikt voor de ‘pay-it-forward’ beweging.
Wat ik trouwens wel opmerkelijk vond was dat veel Chinezen dachten dat ik Russisch was. Ik ben er inmiddels zo gewend aan dat mensen me een Viking noemen, maar die hebben voorkennis en een andere culturele achtergrond. Blijkbaar als je lang en blank bent en je hebt een stevige baard op je kin staan ziet iedereen je daar aan voor een Rus. Ik heb het spel meegespeeld, heel hard CYKA BLYAT geroepen en maar eens tegen de bar geschopt, doch niet zo hard dat een herhaling van zetten zich in dezelfde week zouden voordoen. Je wordt wat voorzichtiger als je zo een keer goed op je plaat gaat.
Bij thuiskomst heb ik even stevig de wonden moeten likken tot woede van mijn vriendin. Zij ontstak in toorn, want na een week aan de andere kant van de wereld had zij een beter gebruik van mijn tong verwacht. Ik hoop dat ze snel wat kalmeert want haar idee is zoals gebruikelijk weer eens beter dan het mijne. Wellicht helpt het als ik haar een paar borrels geef. Ik wil het risico dat haar knieën als een bankschroef tegen mijn oren aanklappen toch minimaliseren want na al die vluchten hoor ik al geen donder en dit zou het alleen nog maar erger maken. Mijn gehoor is sowieso al niet best maar dat komt me eigenlijk prima uit omdat ik dan geen last heb van mijn eigen gesnurk. Aangezien het gehoor van mijn vriendin echter uitstekend is denk ik dat die borrels een dubbele functie krijgen. Ik heb nog wel ergens een fles Sambuca staan en hoewel de werking van dit magische goedje me de pet te boven gaat is ze na 3 van die borrels niet droog te föhnen.
In afwachting van uw vermakelijke reacties verblijf ik, uw nederig dienaar,
Coen Smulders