Waarde baardbroeders,
Ik ben een tijdje terug naar de huisarts gegaan en heb hem vertelt dat ik denk dat ik nu toch echt te dik aan het worden ben. Het is dat ik een baard heb, anders kan je m’n onderkin behoorlijk goed zien. Niet dat ik van plan ben deze af te scheren, maar ik heb niet zo’n zin in hart- en vaatziekten en in diabetes type 2. De huisarts vond het een goed plan en vroeg me hoeveel ik woog. Euhm… de laatste keer dat ik me gewogen heb was ik 78 kilogram. Nou zei hij, daar kan geen flikker van kloppen, of ik wel een goede weegschaal had. Ja, met de weegschaal was niks aan de hand, maar de laatste keer dat ik me woog was ik een jaar of 17, dus het is al even geleden. Zolang je niet op dat verdomde ding gaat staan is er namelijk technisch gezien niets aan de hand, maar deze struisvogeltechniek had me de afgelopen jaren toch wat opgebroken. Hij vond dat ik wel in aanmerking kwam voor een maagverkleining, dus werd ik doorgestuurd. Nou gaat dat hier in het bureaucratische noorden ook volledig volgens de verwachting dus ik moet op Dikkerdje Dap cursus voor ik naar de operatietafel mag.
In onze groep noemen we het liefkozend Fat Camp, en we doen onze naam eer aan. 10 weken lang moest deze groep dinosaurussen iedere week een dag naar de cursus om te leren over het aanpassen van onze eetgewoonten en onze levensstijl. Ook krijgen we les in sporten en bewegen en de ironie om dit te leren aan iemand die van beroep eigenlijk gymleraar is, is mij dan ook niet ontgaan. Nou is het natuurlijk wel goed om inzicht te krijgen in waar het fout gaat, maar dat weet ik eigenlijk al lang. Ik beweeg namelijk het absolute minimum per dag. Als ik ’s ochtends uit bed stap om te gaan pissen dan denk ik tijdens het pissen: dat was veel te ver, de volgende keer ga ik met d’n auto. Om maar even het niveau aan te halen van hoe een luie flikker ik geworden ben, toen ik niet bij de afstandsbediening van de TV kon heb ik een app op mijn telefoon gedownload zodat ik het daar kon aanpassen in plaats van op te staan en dat ding te pakken. Ook ben ik gewoon dol op lekker eten. Koek en snoep, daar kan ik heel goed vanaf blijven. Maar hamburgers, hotdogs en lekkere kaas samen met een potje bier of een goed glas wijn, dat is gewoon te lekker om te laten staan. Als je dat dan een jaar of 10 trouw naar binnen werkt moet je er niet van staan kijken als je bloedtype veranderd is van B+ naar ragout. Het is zo erg dat bij ons de spareribs gelost worden per pallet. Geen kip in een straal van 10 kilometer voelt zich veilig en als ik in de buurt kom van een weiland met koeien beginnen ze allemaal STRANGER DANGER te loeien.
Dat probleem lost zich natuurlijk niet op door het verkleinen van de maag, maar de grootte van de porties wel. Als ik straks een koekje bij de koffie neem zit ik al vol. Wanneer ik precies aan de beurt ben voor die operatie is nog volstrekt onduidelijk trouwens. Eerst moet je op cursus en dan een keer met de dokter ouwehoeren en dan word je op de wachtlijst gezet. Die loopt uiteen van 4 maanden tot 7 jaar. Als je op deze operatie 7 jaar moet wachten heeft de helft van de patiënten zich al lang klemgevreten in hun huis en moeten ze met de vorkheftruck uit hun slaapkamer getild worden. Maar aangezien de spareribs toch op die manier gelost worden hoef ik niets speciaals te regelen als het zo ver komt. Ook die voorgevel eruit en terugzetten is nogal werk met schilderen enzo aangezien hier alles van hout is, dus ik wil het niet op mijn geweten hebben dat we daar dan extra knaken aan moeten uitgeven. Ik wil alleen niet het gesprek van de dag zijn in de buurt, dus ik denk dat ik toch maar eens aan de slag moet met wat we op de cursus leren. Ik denk dat mijn vrouw het ook wel kan waarderen als er nog regelmatig gesekst wordt zonder dat er zo’n vetschort voor mijn pietje hangt.
Coen, hoe zit het dan met de mentale gezondheid van de beer? Nou daar is eigenlijk weinig mis mee. Ik zit lekker in mijn overtollige vel en in de bovenkamer hoeft er niet iedere week iets recht gemasseerd te worden. Ik doe dit ook voornamelijk om de belasting op mijn knie te verminderen. Weten we dat nog, dat de beer in de winter op zijn bek ging op het ijs en vervolgens 6 maanden op de bank lag niks te doen? Die knie heeft na dat ongelukje een houdbaarheidsdatum, en als er 40 kilogram afgaat, wat zeer haalbaar is in mijn geval, dan gaat deze langer mee voor ik aan de prothese moet. Ik voel me ondanks mijn gewicht uitstekend. Hoe alles er onder mijn gezicht eruitziet maakt me namelijk niks uit, zolang die baard maar mooi in model is kunnen ze mij geen flikker maken. Daarnaast moet de beer ook wel wat vet op de botten hebben want dat knuffelt zo lekker. Zodra dat verandert in een zak schenken met wat haar aan de bovenkant is de lol er wel weer af. Gelukkig heeft de arts van de cursus gezegd dat er maar heel weinig mensen na de operatie op een normaal BMI terecht komen, dus ik maak me weer eens geen zorgen. Het schijnt ook dat je na een maagverkleining minder goed alcohol tolereert. Dat is met de prijzen van drank hier een regelrechte zegen. Ik kan straks 2 flessen bier achterover tikken en dan zo zat als een oorlogsschip naar huis. Alleen dit kan ons voedselbudget al halveren en wie wil dat nou niet in tijden van crisis?
Aan deze hele procedure zitten uiteraard ook nadelen, en de voornaamste is dat ik uiteindelijk heel veel vel aan de voorkant van mijn lijf ga overhouden. Een buikwandcorrectie is dan ook aanbevolen zo’n 2 jaar na je initiële operatie. Ik vind het op zich prima als ze een stuk van mijn pens weghalen, maar dan gaan ze ook altijd zitten kloten met het terugzetten van je navel en dat hoeft voor mij niet. Laat dat ding lekker weg joh, ik heb ‘m toch niet meer nodig. Ik zorg inmiddels al 38 jaar voor mijn eigen vreten, dus het is tijd dat we deze oude ingang maar eens verwijderen. Dan kan je trouwens ook in je zwembroek over het strand lopen en zeggen dat je een echte reageerbuisbaby bent. Kijk maar… geen navel. Ik heb al zoveel voorpret als ik aan de gezichten van de mensen denk die dat dan uitgebreid staat te bestuderen dat ik nu al het hele traject vanaf de Dikkerdje Dap cursus de moeite waard vind. Het gaat er gewoon op neerkomen dat als ik dit laat doen ik de komende tijd een paar keer naar het ziekenhuis moet om onder het mes te gaan. Maar ik heb geen bezwaar tegen gratis drugs, dus die arts kan lekker zijn gang gaan. Wat trouwens ook een nadeel is, is dat je de rest van je leven extra vitaminen nodig hebt omdat je die niet meer zo goed opneemt. Iemand op de cursus begon te zeiken dat dit wel eens een flinke duit kon kosten, maar toen ik zei dat ze wat overhield omdat ze niet meer dagelijks boodschappen hoeft te doen bij de lokale snoep- en chipsfabriek was het snel stil. Dat gemouw altijd van die types die chocolade per vierkante meter vreten, ik krijg er honger van.
Ik denk dat ik maar eens lekker ga genieten van wat gebakken eieren met spek, nu kan het nog.
In afwachting van uw vermakelijke reacties verblijf ik, uw nederig dienaar,
Coen Smulders