Waarde baardbroeders,
De lente is weer begonnen en daar word ik toch zo gelukkig van. De zon schijnt, de sneeuw is weg, en de rokjes zijn overal weer uit de kast gekomen. Ik vind dit altijd een prachtig seizoen, want het oog wil ook wat. Ik geniet altijd van het seizoen, hoe kort het ook moge zijn in de hoop dat de rokjes net zo kort zijn als het seizoen. Niet dat ik het een onoverkomelijke ramp vind dat mijn vrouw als een wookie op de bank ligt, maar het is niet hetzelfde. Ik heb eens ooit gezegd dat het voor mij niet per sé hoeft dat ze het hele jaar door haar benen scheert, ontharingscrème gebruikt of iets met wax… weet ik veel wat ze doet, en ze besloot voor de verandering eens naar me te luisteren. Mijn vrouw is heel erg blond, zoals je van een propere Noorse vrouw mag verwachten. Je ziet het dus niet zo goed, maar ik lig wel iedere avond met een cactus in bed. En beertje heeft een gevoelig huidje dus ’s ochtends lijkt het net of ik de liefde heb bedreven met een bosje brandnetels. Maar goed, het is 3 weken lang al 21 graden, wat voor Noorwegen een topzomer betekent. Ik mag weer naar buiten, maar dan natuurlijk wel om te werken.
Dat is me nou toch potdorie ook wat… heb ik eindelijk de tijd om al dat natuurschoon eindelijk te bewonderen, zet ze me gewoon snoeihard aan het werk in de tuin. We hebben toen we ons huis kochten afgesproken dat ik geen tuinwerk zou verrichten. Ik heb daar een bloedhekel aan en ik zie de meerwaarde van een tuin niet zo. Voor mijn part mag alles eruit en asfalteren die handel, lekker onderhoudsvrij. Daarom snap ik ook niet dat al die huizen hier van hout gemaakt zijn. Ja, het is overal verkrijgbaar en goedkoop in de aanschaf, maar je moet het wel goed bijhouden en eens in de 10-15 jaar vervangen. Typisch gevalletje van goedkoop is duurkoop. Wij hebben een behoorlijk terras achter ons huis, natuurlijk gemaakt van hout, en volgens mijn vrouw hoort dat niet bij de tuin. Dat wil zeggen dat ik ieder jaar alles met de hogedrukspuit mag afspuiten (wat een heerlijk woord, afspuiten) en dat het daarna ook gebeitst moet worden. Dat is gewoon een kloteklusje, dus ik dacht een hack gevonden te hebben waarmee ik de bocht af kon snijden. Als je een zachte bezem in de beits doopt en begint te vegen, gaat het veel sneller. Dus ik naar de winkel om zo’n ding te scoren en aan de slag.
Bij de eerste veeg breekt de steel af en wordt de borstel gekatapulteerd in mijn richting. Ik krijg dat ding op mijn smoel en zit helemaal onder de beits, wat raar genoeg tot op de dag van vandaag de grijze haren in mijn baard verbergt. Mijn vrouw staat in een hoek van het terras een beetje te hinniken, haar uiterste best te doen om niet in schaterlachen uit te barsten want ze weet donders goed dat ik dan klaar ben en nooit meer een bezem aanraak. Nadat de initiële schok over is en zelf ook weet wat er gebeurd is kijk ik haar schaapachtig aan. Bek vol beits, dikke lip, T-shirt van de Action naar de klote, kortom ik lijk net op een Jackson Pollock schilderij. Daarop houdt ze het niet meer en begint keihard te lachen. “Wacht jij maar even buiten, ik weet wel wat we nu moeten doen” zegt ze, terwijl ze gierend van het lachen naar binnen loopt. Vervolgens komt ze met een ijskoude pint terug naar buiten en zegt dat als ik het ondanks de tegenslag toch afmaak, er vanavond een verassing wacht in de slaapkamer. Ik ben ineens heftig gemotiveerd om koste wat het kost door te gaan met het werk in de tuin waarvan ik gezworen heb het nooit te zouden doen. Ik voel me altijd zo’n simpele debiel als ze dit soort dingen doet, maar het werkt dus het einde is nog lang niet in zicht. Dan maar op de knieën en met de borstel in de hand verder.
Blijkt dat voor deze hack om te werken, je een borstel moet hebben van natuurlijk materiaal, en geen synthetisch materiaal. Daar blijft de beits namelijk niet aan kleven. Nou hadden we ook een gewone kwast, wel een redelijk grote, voor het fijnere werk en de trap. Dit is hoe tot op het bot ik gemotiveerd kan worden met vagina’s. Ik dacht: Het ergste is nu toch al gebeurd; oog op de prijs en hop hop, gas erop! Ik heb als een soort demente ADHD’er met een handkwast 90 m2 terras staan beitsen tot de emmers leeg waren. Ik kan jullie inmiddels vanuit ervaring vertellen dat dit een best lastige opgave is met een stijve. Daarna kreeg ik nog een koud biertje alvorens ik de douche ingesmeten werd. En toen kwam het grote moment natuurlijk. Ik zat nog met natgekamde haartjes op de bank toen ze een herhaling van de laatste F1 grand prix opzette een biertje en een bakje chips voor me pakte en ik als een blok in slaap viel. Niks slaapkamerfratsen, niks kinky bokkentuigje, niks kringspierplezier… gewoon een diepe coma.
De volgende dag kreeg ik eigenlijk pas in de gaten dat ze me gewoon als een oververmoeide peuter met een snack en wat drinken voor de tv had gezet, maar ik kon er niet boos om worden. Respect voor deze vrouw die het systeem blijkbaar zo goed doorheeft dat ze haar eigen beertje kan foppen. Ik moet ook wel zeggen dat ik het niet heel erg moeilijk maakte, maar dan nog. Het enige wat ik me afvraag is hoe ik de rollen om kan draaien. Ik geloof niet dat er ook maar 1 man op aarde is die me daar antwoord op kan geven want we weten het gewoon niet. Nog niemand is ooit bij de derde stap aangekomen waar ze kregen wat ze wilde, want die vrouwen zijn zoveel slimmer. Ze ruiken op kilometers afstand al wat we willen doen en lokken ons in de val met bier, seks ons lievelingseten en complimentjes. Ik denk echt dat het Y-chromosoom tijdens de evolutie even niet heeft opgelet en dat we nu daarom altijd achter de feiten aanlopen. Mannen hebben gewoon een blinde vlek voor dit soort situaties, en vrouwen weten daar perfect gebruik van te maken.
Er wordt wel eens gezegd dat mannen de hele wereld opgebouwd hebben en achter iedere kritieke infrastructuur in de wereld zitten, maar als ik mijn eigen verhaal zo eens teruglees begin ik daaraan te twijfelen. Ik kan niet de enige zijn die extreem gemotiveerd raakt door vagina’s en misschien hebben vrouwen ons wel gewoon gepiepeld om alles te doen zodat zij daar profijt van hebben. Nogmaals, niet boos, gewoon respect. Als wij de dingen doen die we moeten doen om de wereld draaiende te houden worden we hopelijk beloond met een goeie beurt. Ook dat is nodig om de populatie in stand te houden. Voor mezelf kan ik er het volgende over zeggen. Ik heb vreselijk met tijgerbalsem aan de slag moeten gaan om enigszins een respectabele prestatie in de slaapkamer neer te kunnen leggen, want van al dat beitsen met de handkwast was mijn rug natuurlijk naar de sodemieter. Ik ga er gemakshalve vanuit dat mijn vrouw er ook van genoten heeft, want de liefde die baardbeertjes te geven hebben is intens en vurig. Kort… kort ook, maar in die 3 minuten gaan we wel tot het absolute gaatje.
In afwachting van uw vermakelijke reacties verblijf ik, uw nederig dienaar,
Coen Smulders