Beste Baardbroeders,
De beer is boos en niet zo’n beetje ook. Soms heb je gewoon van die dagen of weken dat alles tegen zit en er alleen maar gezeik is in je leven. In zo’n periode zit ik nu en frustratie en woede nemen vrij snel de overhand. Als het even kut is, en dat maakt iedereen in zijn leven bij periodes mee, dan moet je niet lullen maar poetsen. Maar soms loopt de ketel zo over dat je jezelf eigenlijk de hele dag moet inhouden om niet iemand al zijn tanden uit zijn bek te rossen. Voor mij is die gemoedstoestand eigenlijk vrij uniek want de mensen die mij kennen zullen mij omschrijven als een rustige jongen, met passie voor waar hij in gelooft. Maar laat ‘m daar nou vaak net de crux zitten. Ik heb passie voor de dingen waar ik in geloof en krijg het dus niet voor elkaar om mijn bek te houden.
Zo reed ik vorige week lang na middernacht terug naar huis vanuit Evje. Mocht je van dat plaatsje nog nooit gehoord hebben, nou dat heeft niemand hoor. Het is een aftands boeren hol met 7 inwoners, 4 varkens en 14 geiten. Het is een gat in the middle of nowhere en de weg daarvan af is overdag al niks te doen, laat staan ’s nachts. Kortom, beertje trapt het gaspedaal in, kan mij geen flikker gebeuren. Word ik om 3 uur ’s nachts staande gehouden door de politie bij een nachtelijke snelheidscontrole. Ik had nog enigszins mazzel want ik reed maar 8 km/u te snel, anders was de boete helemaal torenhoog geweest. Maar dan het gesprek met die agent.
Agent: Meneer waarom reed u te snel? (Alsof daar een goed antwoord op bestaat…)
Ik: Nou, het is 3 uur in de nacht, ik had verwacht dat jij in je nest zou liggen.
Vond hij geen goede reden, maar ik wel, dus er ontstond discussie.
Agent: Wat als u met deze snelheid een andere weggebruiker tegenkomt?
Ik: Wat als ik iemand… het is 3 uur ’s nachts, veldwachter! De laatste keer dat er mensen rond dit tijdstrip over deze weg reden was in 40-45, dus ga me alsjeblieft niet de les lezen met je gezever over veiligheid.
Agent: meneer, we gaan hier geen uitgebreid verhaal van maken
Ik: Nou dat dacht ik wel vriend. Ik ga hier zeker een verhaal van maken. En dat verhaal slinger ik het internet op voor mijn trouwe lezers. Zij moeten weten dat bij het politiekorps van Evje, een dorpje waarvan de lokale krant meer bladzijden heeft dan lezers, er een enorme paardenlul werkt die niets beters te doen heeft dan om 3 uur ’s nachts op de loer te liggen op zoek naar baardbeertjes die een tikkie te snel reden. Mijn advies: stap op je Zundapp, ga terug naar huis en kruip lekker warm naast moeders de vrouw. Wellicht morgen even online kijken voor opleidingsalternatieven en doorgroeimogelijkheden.
Dan kom je in een rare situatie waarbij we allebei een troef in handen hebben. Ik wil geen boete en hij wil niet dat ik over hem ga schrijven, maar aangezien jullie dit verhaal nu lezen hoef ik niet te vertellen hoe het is afgelopen. 165 pietermannen armer kom ik veel te laat thuis aan. Slapen heeft geen zin meer dus de dag erop met wallen tot op mijn ballen naar m’n werk. Nou weet ik niet wat er met jullie gebeurt als je te weinig geslapen hebt, maar bij mij is het niet erg bevorderlijk voor de gemoedstoestand.
Gelukkig ontvangen we die dag een 40 ft. container met zo’n 20.000 kilo aan goederen. Die moet eigenlijk binnen een uur leeg, maar dat is bij voorbaat al gedoemd te mislukken. Aangezien we met zijn drieën zijn is dat gewoon heel hard werken. Mijn manager vindt het een goed idee om nu eerst op te gaan ruimen na onze verhuizing, en wil dat we alles klaar hebben voor de nieuwe goederen. Dat is op zich een prima plan, maar daar hebben we al 2 maanden de tijd voor gehad en niemand heeft een poot uitgestoken. Dus op een dag waarop ik niet geslapen heb, en vooraf weet dat ik helemaal stuk ga door het leeghalen van die klotecontainer, wil hij ook nog vooraf de puntjes op de i zetten waardoor ik nog minder energie ga overhebben aan het einde van de dag. Nou vind ik het niet erg om tot het gaatje te gaan, doen we vaak zat in de slaapkamer, maar mijn duifje was die dag jarig. Dat betekent dat ik een heerlijke maaltijd moet maken voor haar, haar kroost + aanhang en een taart moet bakken en dat gaat niet als je overal spierpijn hebt, je poten onder de blaren zitten en je stinkt als de vloer van een middeleeuws hoerenhuis. Om maar vooral niet boos te worden op mijn duifje op haar verjaardag besluit ik dit vooraf lekker uit te kuren op mijn manager. Zo ging het gesprek.
Manager: De container komt over 2 uur, nu moeten we alles opruimen.
Ik: Waar heb je het over?
Manager: Alles wat nu nog in de gangpaden staat moet opgeruimd worden en alles moet geveegd worden.
Ik: Nu? Ik wil best alles aan de kant zetten, maar over 2 uur is alles toch weer een grote teringzooi. Wat nou als we daar mee wachten tot deze zending is ontvangen en ingeruimd?
Manager: Nee, het moet nu en met geweld!
Ik: Met geweld neuk je een ezel. Begin maar vast, ik kom zo.
Manager: wanneer is zo?
Ik: Over 2 uur als die container komt. Ik ga nu de teringzooi niet opruimen die jij bewust 2 maanden hebt laten staan.
Manager: Dan moet ik het maar weer helemaal alleen doen.
Ik: Doe dat! Weet je eens wat het is om alles alleen te moeten doen terwijl je best het idee hebt dat mensen kunnen helpen. Ik weet dat jij de manager bent en ik best een grote bek heb, maar het moet nou eens afgelopen zijn met die flauwekul hier. Slechte planning aan jouw kant betekent geen noodgeval aan de mijne. En nou wapperen met die klauwen en je mond houden.
Manager: staat met zijn bek vol tanden
Ik: laat een super harde natte knetterrrrscheet terwijl ik hem gepassioneerd aankijk.
Dan is tot slot mijn duifje jarig en moeten we er toch iets speciaals van maken. Dat betekent in mijn geval dat ik goed moet berekenen hoeveel geld ik hieraan moet uitgeven zodat ze niet gaat zeiken. De kans voor wraak is echter snel aanwezig want 10 dagen later ben ik jarig, dus ik moet het goed doen anders heb ik zelf een kutverjaardag. Gelukkig is mijn vriendin heel goed in stressen voor dit soort gelegenheden. Tellen jullie even mee:
1. Boete gekregen
2. Niet geslapen
3. Ruzie met de baas
4. 20 ton goederen uitgeladen
5. Alles doet pijn en ik stink
6. Vriendin begint te stressen
Dit zijn van die momenten dat ik dus heel graag mij van mijn beste kant laat zien, maar waarop de uitdaging gewoon te groot is. Ik kom thuis waar mevrouw Putin al op me zit te wachten. Daar ontvouwt zich het volgende gesprek:
Vriendin: We moeten alles klaarmaken voor het feest vanavond. Er is heel veel te doen en heel weinig tijd.
Ik: Schatje ik snap het. Mag ik heel even bijkomen van een loodzware dag? Dan doen we alles samen.
Vriendin: Zucht… ik begin vast. Ik had niet verwacht dat ik het hele huis moet poetsen op mijn verjaardag
Ik: (al bijtend op mijn tong) Oké, dan beginnen we meteen wel. Wat wil je dat ik als eerste doe?
Vriendin: 1 was moet opgehangen worden en 1 was moet gevouwen worden.
Ik: ???
Vriendin: Ja, als je het niet wil doen dan doe ik wel alles zelf
Ik: Rustig aan… Ik zie niet hoe dit met de voorbereidingen op het feest te maken heeft, maar ik kan wel met de was beginnen.
Vriendin: En daarna moet het bed verschoond worden.
Ik: krijgen we bezoek in de slaapkamer?
Vriendin: jij stelt ook altijd van die kutvragen.
Ik: En nu ben ik je gezeik beu, verrekte muts. Weet je wat we doen? Ik ga alles voorbereiden en jij houdt je muil. Hier heb je €100,- ga er maar iets leuks van kopen. We hebben tijdens de grote voorjaarsschoonmaak schoenen van je weggegooid dus ik denk dat je nu onder de 100 paar zit. Ga dat maar eens aanvullen.
Vriendin: oh wat leuk dan kan ik morgen samen met een vriendin….
Ik: NEE… jij stapt nu in de auto en naait eruit. Het interesseert me geen zak waar je heengaat als je maar niet hier bent. Je mag om 18:00 uur terugkomen, dan is alles klaar. En voor je het gaat vragen… Ja, al het geld mag op. Fijne verjaardag.
18:00 uur scherp staat ze weer op de stoep met nieuwe schoenen om mijn werk te inspecteren.
Ik: Kijk eens pop, alles is gedaan. Het eten is klaar, het huis is aan kant, de taart staat in de oven en ik heb me zelfs nog weten te douchen en mijn baard gestyled zodat ik er niet uitzie en ruik als Catweazle.
Vriendin: ja maar de was is niet opgehangen en het bed niet verschoond
Ik: dat klopt, maar ik moest ook alles alleen doen, dus daar ben ik niet aan toegekomen
Vriendin: Ohja… Zeg hoe lang moet die taart eigenlijk in de oven?
Ik: 15 minuten
Vriendin: en hoe lang staat hij er al in?
Ik: euh… 25 minuten.
Vriendin: Het is de moeite die telt
Hoewel je met die taart, zo hard als baksteen een ree kon dood frisbeeën vanaf 100 meter voelde dat toch een beetje kut. Maar dat probleem heb ik opgelost zoals ik zoveel problemen oplos. Met een koude pint en een lekker glas whisky.
Fijn weekend allemaal
Coen Smulders